Baruman tekent (voorzichtig) verder.
Mijn ziekte in het jaar 2012 kende een vervelend neveneffect: “beverigheid”. Een van kinds af aan belangrijke hobby, het tekenen, kwam mede daardoor danig in de knel. Ik vond, mede in verband met mijn herstel, dat ik weer aan de slag moest gaan, niet zeuren, maar tekenen.
Geruime tijd geleden, voor de openbaring van mijn ziekte in 2012, hanteerde ik bij de keuze voor een tekening diverse thema’s zoals ‘abstractie en figuratie’, ‘vervreemding’, ‘dierbare voorwerpen in mijn directe omgeving’ en nog een aantal uitgangspunten.
Het betrof vaak dierbare, interessante (qua vorm en kleur) voorwerpen van mijzelf en die welke naar mijn dierbare ouders en/of familieleden verwezen. Opvallende situaties en illustraties van anderen inspireerden mij ook vaak.
Geleidelijk-aan heb ik dit jaar mijn tekenhobby dus weer opgepakt. Dat betekent in de praktijk veel tekenen, oefenen, vaak ‘krabbeltjes’ maken met als enig doel om mijn tekenvaardigheid weer op het oude peil te brengen. Het jaar 2013 moest de start worden voor een aantal tekeningen zonder de ‘krabbelstatus’. Vandaag presenteer ik met een zekere terughoudendheid maar toch met vreugde mijn eerste tekeningen. Van een oud voorwerp uit Italie, een koffieperculator. Het voorwerp-zelf is niet exact getekend, het ging mij meer om haar vorm en de gedachten die dat bij mij opriepen. Kijk en huiver.
Het zijn baruman-perculators geworden maar ook weer niet.
De ‘VITAN’ cq baruman-tekeningen vormen voor mij een zogenaamde “1e proeve van bekwaamheid”, op weg naar meer.
Is het zo uit de vrije bibberhand of met lineaal (grapje mag wel he?)
Met beide ogen zie ik precies hetzelfde.
@ Appelvrouw, zowel uit de “bibberhand” als met de lineaal. Bij voorkeur uit de hand maar zo nodig met lineaal en driehoek. Uiteindelijk gaat het om een naar mijn oordeel goed eindresultaat, de toegepaste middelen doen er minder toe. Dat uitgangspunt hanteer ik ook bij het kijken naar en beoordelen van werk van anderen.
Laat de terughoudendheid maar achterwege en geef de vreugde ruim baan, ze zijn prachtig!
@ Fenny, bedankt, ik geef de vreugde graag ruim baan maar blijf tegelijk kritisch naar mijn werk kijken.
Natuurlijk, maar heel mellow!
Vitan I roept bij mij associaties op met een ijzergieterij maar als “baruman-perculator” is hij ook “IJzersterk” ;). Ik draai me even om om naar je “Fantasie” uit 2000 te kijken. Je koffiepot is in vergelijking daarmee heel strak getekend, technisch zeg maar.
Als je je hierop specialiseert kan je met Klaas Gubbels samen tentoonstellingen gaan houden 😉
@ Francois, bedankt voor je reactie. Op dit moment ben ik (ook) bezig met de (mijn) techniek. Je vergelijking met “Fantasie” uit 2000 is juist. Dit jaar hoop ik Klaas Gubbels persoonlijk te ontmoeten via een kunstproject in mijn gemeente
We zien ‘m wel eens bij Dudok, althans mijn vrouw herkent hem dan. Mij ontgaat me dat soort dingen altijd.
Dit is mijn imitatie Gubbels: Ceci n’est pas un Klaas Gubbels http://www.flickriver.com/photos/48060246@N06/tags/koffiepot/
Als je op internet googelt naar Klaas Gubbels Koffiepot http://www.google.nl/search?q=klaas+gubbels+koffiepot&hl=nl&sa=X&tbm=isch&tbo=u&source=univ&ei=2mEqUd_zBMnA0QXZnYH4CQ&ved=0CCwQsAQ&biw=1920&bih=965
dan staat die van mij er ook altijd tussen 😉 (misschien is hij nu wel boos op me 😦
@ Francois, ik heb een groot respect voor Gubbels, een van zijn werken hangt boven mijn eethoek, ik geniet daar dagelijks van.
@ Francois, ik heb de tientallen koffiepotten van Gubbels nog eens bekeken en die van jou ontdekt. Jouw pot vind ik, vanwege de vorm, zeer tekenwaardig, om het zo maar te zeggen…..
Dank je Bastiaan voor de goede woorden over mijn perculator. Ik heb het hem doorgegeven 😉
Toen ik na mijn diensttijd in de jaren ’60 in Dordrecht neerstreek om daar “Hoger Technisch” onderwijs te genieten en op kamers ging wonen heb ik deze pot aangeschaft. Tot aan mijn huwelijk in ’73 heb ik ‘m gebruikt en toen is ‘ie met pensioen gegaan maar ik heb er nooit van kunnen scheiden. Hij heeft nu zelfs internet gehaald en is daar te vinden te midden van beroemde andere koffiepotten. Hij vindt dat wel tof en hij hoeft voorlopig nog niet naar een tehuis voor bejaarde koffiepotten
Bewonder je moed, steun je van harte in het niet op geven en alle respect voor je niet meer zichtbaar door beving aangetaste tekeningen.
Hoop bij eventuele gebreken die mijn uitingsvermogen zouden kunnen aantasten mijn doorzettingsvermogen en het me niet laten kennen ook niet kwijt te raken..
@ Joost, bedankt voor je steun. Volgens mij bezit je, als het nodig mocht blijken, voldoende uithoudingsvermogen