Einde gesprekken met vader en moeder

Einde van de gesprekken met mijn vader en moeder.
Mijn vader verzocht mij enige tijd geleden om niet door te gaan met onze gesprekken.
Het vergde hem te veel inspanningen. Het viel hem steeds moeilijker om te spreken over pijnlijke zaken die zich in een ver verleden hebben afgespeeld.

Die wens respecteerde ik en ik zocht daarom contact met mijn moeder. Toen bleek dat zij de gesprekken met Pa voor een deel en met toenemende interesse had gevolgd.
Ik gebruikte die gesprekken onder meer om ook haar standpunt en rol helder te krijgen over de heikele kwesties in onze familie.
Ik zag het gesprek met Ma ook als een tussenfase, als een soort overgang naar een serie blogs die een beeld zouden schetsen van hun toenmalig wonen en leven in de 50’er en 60’er jaren.

Nu heeft ook zij, na overleg met mijn vader, de wens uitgesproken om de gesprekken met haar te beeindigen. Jammer, maar ik begrijp en respecteer die wens.
De gesprekken met Pa en Ma zijn ook niet meer zo nodig. Het resultaat ervan heeft immers zeer positief voor mij uitgepakt. Ik wijs in dit verband op de herstelde contacten met mijn neef en nichten en hun aanhang.

Een beschrijving van de jaren 50 en 60 kan eventueel ook plaatsvinden zonder het virtuele contact met mijn ouders.
Maar het schetsen van een beeld van de genoemde periode’s via mijn ouders heeft een subjectief karakter, dat heeft voor mij een meerwaarde. Zonder hen wordt het minder "persoonlijk". Al die overwegingen afwegend besloot ik om ook van dat plan af te zien.

Kortom, ik beeindig de serie gesprekken met mijn ouders en zie af van mijn plan om de 50’er en 60’er jaren via en met behulp van hen te beschrijven.
Zonder hun "inbreng" vind ik het niet interessant. Ik bedank de bloggers die positief, of op een andere wijze, op mijn serie gesprekken hebben gereageerd. Tot blogs!